پوزیشنر در ابزار دقیق وسیله ای است که برای کنترل موقعیت یک شیر یا محرک در یک سیستم کنترل فرآیند استفاده می شود. این تضمین می کند که شیر یا محرک بر اساس سیگنال کنترلی که معمولاً از یک کنترل کننده دریافت می کند به موقعیت مورد نظر حرکت می کند. پوزیشنرها برای دستیابی به کنترل دقیق بر جریان، فشار، دما و سایر متغیرهای فرآیند ضروری هستند.
توابع کلیدی یک موقعیت دهنده:
-
تفسیر سیگنال کنترل: پوزیشنرها سیگنال های ورودی (معمولا 20-4 میلی آمپر) را از یک سیستم کنترل دریافت می کنند و این سیگنال ها را برای تعیین موقعیت مورد نیاز دریچه یا محرک تفسیر می کنند.
-
مکانیسم بازخورد : بسیاری از پوزیشنرها دارای مکانیسم های بازخوردی هستند که اطلاعاتی در مورد موقعیت واقعی شیر یا محرک ارائه می دهند. این بازخورد اجازه می دهد تا تنظیماتی برای اطمینان از دقت انجام شود.
-
تصحیح خطا: اگر بین موقعیت مورد نظر و موقعیت واقعی اختلاف وجود داشته باشد، پوزیشنر می تواند حرکت محرک را برای تصحیح خطا تنظیم کند.
-
کاهش هیسترزیس: پوزیشنرها به به حداقل رساندن هیسترزیس (تأخیر بین ورودی و خروجی) در سیستم کنترل کمک می کنند که منجر به کنترل پایدارتر و پاسخگوتر می شود.
-
تشخیص: برخی از پوزیشنرهای پیشرفته ویژگی های تشخیصی را ارائه می دهند که می توانند سلامت شیر و محرک را کنترل کنند و هشدارهایی را برای نیازهای تعمیر و نگهداری ارائه دهند.
انواع پوزیشنرها:
-
موقعیتدهندههای پنوماتیک: از فشار هوا برای کنترل موقعیت سوپاپ استفاده میکنند و معمولاً در صنایع دارای سیستمهای کنترل پنوماتیک استفاده میشوند.
-
موقعیتدهندههای الکترونیکی: اینها از سیگنالهای الکترونیکی استفاده میکنند و اغلب دقیقتر و سریعتر از پوزیشنرهای پنوماتیکی هستند. آنها می توانند با سیستم های کنترل دیجیتال یکپارچه شوند.
-
موقعیتدهندههای هوشمند: اینها پوزیشنرهای الکترونیکی پیشرفته هستند که ویژگیهای اضافی مانند خود کالیبراسیون، تشخیص و قابلیتهای ارتباطی با سیستمهای کنترل را ارائه میدهند.
کاربردها:
پوزیشنرها به طور گسترده در صنایع مختلف از جمله نفت و گاز، فرآوری شیمیایی، تصفیه آب و تولید برق استفاده میشوند، جایی که کنترل دقیق جریان سیال برای کارایی و ایمنی عملیاتی حیاتی است.