بررسی علت در نظر گرفتن تاریخ انقضا برای ورق های St-12 توسط استاندارد EN 10130

با سلام خدمت استاد ارجمند
جناب آقای مهندس سلطان محمدی

در بحث فولادهای ساده کربنی ساختمانی، به ویژگی فولادهایی مثل St37 و St52 اشاره فرمودید. در استاندارد BS EN 10139 فولادهای ساده کربنی کم کربن St12 و St14 را مطرح کرده است که اغلب بصورت کویل در بازار موجود است.
در Note (e) جدول 2 استاندارد EN 10130 گفته که DC01 (St12) باید ظرف 6 هفته به مصرف برسد و فرم داده شود.
سوال من این هست که چرا؟ آیا در غیر اینصورت با تغییر طبیعی ساختار و افت خواص مواجه خواهد شد؟ آیا برای DC04 (St14) با کربن کمتر از St12 این اتفاق نمی افتد؟
سوال دیگر من این است که برخی شرکت های عملیات حرارتی، ادعای انجام عملیات حرارتی QT روی فولادهای ساده کربنی کم کربن و ساختمانی را دارند. آیا اساسا این کار صحیح است؟

با تشکر از شما استاد گرامی
و مجموعه ی نماتک

سلام و ادب
به دلیل مربوط‌ شدن پدیده نقطه تسلیم و ارتباط آن با ناخالصی اکسیژن، نیتروژن و‌هیدروژن و همچنین کربن سازندگان در پس از فرآیند نورد سرد مرحله ای به نام temper mill را بر روی فولادهای کشش سرد مانند ST12 انجام می دهند تا با تغییر شکل اولیه تغییر شکل غیر یکنواخت را قبل از کشش عمیق رد کنند. با گذشت زمان به دلیل نفوذ عناصر بین نشین به زیر نابجایی ها پدیده تغییر شکل غیر یکنواخت دوباره رخ داده که سبب پوست پرتقالی شدن سطح ورق در حال کشش می شود.
به همین دلیل برای این‌ورق ها تاریخ انقضا در نظر گرفته می شود
اگر ناخالصی به اندازه کافی ناچیز باشد این پدیده رخ نخواهد داد

1 پسندیده

در پاسخ به سوال دوم باید عرض کنم انجام عملیات کوئنچ و تمپر در فولادهای کم کربن سبب افزای چقرمگی می شود و امری رایج است

1 پسندیده

با تشکر از پاسخ کامل شما :pray: